Onu asla unutamadım. Onu özlüyor muyum yoksa? Evet. Onu özlüyorum. Hâlâ rüyalarıma giriyor. Bunlar çoğunlukla kâbus ama sevgiyle bezenmiş kâbuslar… İnsan yüreği işte bu kadar garip bir şey. Beni nasıl böylesine apar topar bir şekilde, veda bile etmeden, hatta arkasına bile bakmadan terk edip gittiğini anlamıyorum. Acısı, yüreğimi parçalayan bir balta gibi içimde…
