Anı Yazısı - Herkeşin Hayatına Kimşe Karısamaz
ha nasıl karışamaz? ben bu şekil giyinirim bu bayan şu şekil giyinir şu sekil giyinir ha hiç kimse hiç kimse karışmaya bir hakkı yok.
Onu kollarımın arasına alır almaz hissettiğim huzuru nasıl anlatmalı? Kalabalığın kafamın içinde dur durak bilmeden dolanan uğultusu ve şehrin iniltisi sandığım amansız gürültü, ondan uzak olmanın huzursuzluğuymuş yalnızca. Gözyaşları ancak tek bir kişinin kucağında dinen bebeklerde olduğu gibi, içimi derin, yumuşacık kadifemsi bir mutluluk sessizliği sarmıştı.
| Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk
Neler ummuştuk, diye mırıldandı. Ne hayaller kurmuştuk. Hepsi gitti, hepsi bir düş gibi kaybolup gitti… Hayat...
Yeşil pencerenden bir gül at bana,Işıklarla dolsun kalbimin içi.Geldim işte mevsim gibi kapınaGözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.Açılan...
Ben senden bahis açılmadıkçaSusmak isterimSenden bahis açılmaya vesiledir.Kınalıada, vapur, deniz, yunusŞimdiye kadar neden gökyüzü değildiNiye böyle...
Adam olamadım bu şehirde,Adam olamadım.Akşamları yalnızlıktan,Sabahları işsizlikten,Ve senin yüzünden,Deniz kenarı… | Bu Şehir, Edip Cansever
